لوله پلی اتیلن و بیشترین فشار کاری آن

بیایید به دنیایی عمیق و جذاب از پیچیدگی‌های فنی سفر کنیم؛ دنیایی که در آن مهندسی لوله پلی اتیلن و فشار کاری انها مرکز توجه است. مطلب پیش رو، بصورت دقیق و جامع، سه عامل کلیدی را بررسی می‌کند که در محاسبه حداکثر فشار کاری (MOP) لوله‌های پلی اتیلن نقش مهمی ایفا می‌کنند: حداقل استحکام لازم (MRS)، نسبت ابعاد استاندارد (SDR) و ضریب سرویس یا فاکتور امنیتی (C).

این سه مولفه توسط یک فرمول صنعتی مورد استفاده عمومی، MOP = (20*MRS)/(C*(SDR-1))، به یکدیگر متصل می‌شوند. در این فرمول، C نشان‌دهنده فاکتور امنیتی یا ضریب سرویس کلی است.

حال بر این باوریم که مهندسان ما، مؤسسات مختلف طراحی و حتی کاربران نهایی، برای کاربردهای آب، ضریب سرویس C را حداقل 1.25 و برای لوله پلی اتیلن گاز، حداقل 2.0 تعیین کنند. البته، این ارزش‌ها قابل تغییر هستند و طراحان می‌توانند بر اساس مقررات محلی و ملی یا ویژگی‌های خاص کاربرد، از ضرایب بالاتری استفاده کنند.

برای درک بهتر، دو مثال عملی در زیر در نظر بگیرید:

1. فشار کاری لوله‌های آب PE100 با SDR13:

با MRS برابر با 8 MPa، SDR برابر با 13 و C برابر با 1.5، MOP به شکل زیر محاسبه می‌شود: MOP = (20*8)/(1.5*(13-1)) که معادل 12.3 bar است.

2. فشار کاری خط اصلی توزیع گاز PE100 با SDR19:

در این مورد، با داشتن MRS برابر با 8 MPa، SDR برابر با 19 و C برابر با 2.5، MOP به صورت زیر محاسبه می‌شود: MOP=(20*8)/(2.5*(19-1)) که برابر با 4.2 bar است.

اما باید در نظر داشت که عدد MOP تنها یک قسمت از تصمیم گیری برای استفاده از لوله است. عوامل دیگری همچون مقاومت لوله در برابر انتشار سریع ترک (RCP) – که در کاربردهای گازی بسیار حیاتی است – نیز باید در نظر گرفته شود. برای اطمینان از اینکه می‌توانیم MOP محاسبه شده را اعمال کنیم، باید به استانداردهای EN 1555-1/2 و ISO4437-1/2 مراجعه کنیم.

در نهایت، یادگیری و درک عمیق از روابط میان MOP، MRS، SDR و C، در تضمین عملکرد مطلوب لوله‌های پلی اتیلن، نقش حیاتی دارد. هرچه بهتر این ارتباطات و تعاملات را درک کنیم، با دقت بیشتری می‌توانیم انتخابات مهندسی خود را تعیین کنیم.